Nowe badania wskazują, że natychmiastowe działania mające na celu zmniejszenie emisji metanu mogą pomóc w zachowaniu letniej arktycznej pokrywy lodowej w tym stuleciu. Na podstawie wcześniejszych badań przewidywano, że bez odpowiednich działań na rzecz klimatu letni arktyczny lód morski może zniknąć mniej więcej w połowie stulecia. Nowe wyniki wskazują, że natychmiastowe działania skupione na redukcji silnego zanieczyszczenia klimatu metanem, wraz z drastycznym ograniczeniem emisji dwutlenku węgla (CO2), mogłyby pomóc w zachowaniu letniej arktycznej pokrywy lodowej do 2100 roku i dłużej.
Badanie to jest jednym z pierwszych, w których dokonano analizy praktycznego wpływu ograniczania emisji metanu na krytyczne elementy systemu klimatycznego, poza samym wzrostem temperatury. Według badania, jeżeli do 2050 roku osiągniemy neutralność emisyjną CO2 (cel, który zobowiązano się zrealizować w ramach paryskiego porozumienia klimatycznego) i szybko wprowadzimy redukcję metanu przy użyciu wszystkich dostępnych obecnie rozwiązań, szanse na uratowanie letniej pokrywy lodowej w tym stuleciu mogą wzrosnąć z prawie zera, bez podjęcia działań, do ponad 80%.
„Zmniejszenie obecnej emisji metanu to ogromna szansa, aby pomóc w zahamowaniu globalnego ocieplenia” – powiedziała Tianyi Sun, główna autorka badania i naukowiec współpracujący z EDF. „Szybka redukcja emisji metanu i CO2 jest naszą najlepszą szansą na zachowanie letniej pokrywy arktycznego lodu morskiego w ciągu naszego życia i życia przyszłych pokoleń. Musimy zrobić jedno i drugie”.
Zachowanie letniej arktycznej pokrywy lodowej ma kluczowe znaczenie dla uniknięcia niektórych z najbardziej tragicznych skutków ocieplenia klimatu. Według najnowszego raportu Międzyrządowego Zespołu ds. Zmian Klimatu (IPCC) następują one znacznie szybciej, niż jesteśmy w stanie się do nich dostosować.
Zachowanie arktycznego lodu morskiego jest ważne nie tylko dlatego, że jest on istotną częścią życia społeczeństw mieszkających na Arktyce oraz lokalnych ekosystemów, ale również dlatego, że jej brak może gwałtownie przyspieszyć tempo postępowania globalnego ocieplenia. Topniejący, odbijający światło jasny lód morski odsłania więcej ciemnej powierzchni wody, która pochłania więcej światła słonecznego. Powoduje to dodatkowe ocieplenie klimatu. Ocieplenie regionu arktycznego przyczynia się również do rozmarzania wiecznej zmarzliny, co może spowodować emisję większych ilości metanu i CO2 do atmosfery oraz zwiększyć ryzyko przyszłego ocieplania się atmosfery.
Pełna treść badania dostępna jest w czasopiśmie Environmental Research Letters.
Dlaczego metan ma znaczenie dla lodu morskiego?
Dynamiczne zmniejszanie się letniego lodu morskiego jest spowodowane wzrostem temperatury w regionie Arktyki, który jest trzykrotnie szybszy niż w pozostałej części naszej planety. Według IPCC, spowodowane przez człowieka emisje CO2 i metanu są prawdopodobnie najważniejszymi czynnikami powodującymi zanikanie arktycznego lodu morskiego.
Metan jest drugim po CO2 najistotniejszym gazem cieplarnianym i obecnie odpowiada za ponad 25% globalnego ocieplenia. W ciągu następnych dwóch dekad metan, który dziś emitujemy, będzie zatrzymywał ponad 80 razy więcej ciepła niż taka sama ilość CO2. Dlatego właśnie redukcja metanu jest tak ważna dla spowolnienia ocieplenia i zmniejszenia ryzyka utraty letniej arktycznej pokrywy lodowej.
Niniejsze badanie jest częścią szybko rosnącego zbioru badań podkreślających najważniejsze korzyści i nasze możliwości natychmiastowej redukcji emisji metanu. Wcześniejsze badanie wykazało, że szybkie ograniczenie emisji mogłoby spowolnić tempo ocieplenia o około 30%.
Jak letnia arktyczna pokrywa lodowa wpływa na klimat, ekosystemy oraz politykę?
Od 1979 r. rozpoczęto prowadzenie rejestru powierzchni letniego arktycznego lodu morskiego. Od tego czasu stopniało już 40% letniej arktycznej pokrywy lodowej. W czasie jednej dekady tracimy około 13% lodu morskiego, a ostatnie dane szacunkowe sugerują, że możemy doświadczyć naszego pierwszego lata bez lodu już w latach 2030.
Sezonowo wolna od lodu Arktyka ma znaczące implikacje dla globalnego klimatu. Według najnowszych badań, jeżeli Ocean Arktyczny będzie wolny od lodu morskiego w trakcie słonecznej części roku, może wytworzyć tyle samo ciepła, co 25-letnia emisja CO2 spowodowana przez człowieka (przy obecnym poziomie emisji).
Zachowanie lodu morskiego pozwala utrzymać siedliska morsów, niedźwiedzi polarnych i innych dzikich zwierząt Arktyki, a także służy jako ważny obszar łowiecki i połowowy dla społeczności Arktyki.
Globalna reakcja i rozwiązania w zakresie emisji metanu
Na ostatniej konferencji klimatycznej Organizacji Narodów Zjednoczonych, światowi przywódcy z ponad 100 krajów zobowiązali się do zmniejszenia do 2030 roku globalnej emisji metanu o 30% poniżej poziomu z roku 2020 – to obiecujący krok, który ma pomóc w walce z kryzysem klimatycznym.
Największe źródła emisji metanu pochodzą z przemysłowej hodowli bydła, nieszczelnych urządzeń związanych z produkcją, przetwarzaniem i transportem ropy naftowej oraz gazu, a także z materii organicznej rozkładającej się na wysypiskach śmieci. Jednak najbardziej efektywną kosztowo redukcję metanu można wprowadzić w instalacjach naftowych i gazowych. Według szacunków Międzynarodowej Agencji Energetycznej (IEA) przemysł naftowy i gazowy mógłby zredukować 75% emisji metanu za pomocą istniejących technologii, a ponad 40% można wdrożyć bez dodatkowych kosztów.
Postępy w technologii wykrywania metanu – w tym obecne i przyszłe satelity mierzące poziom jego emisji – ułatwią i przyspieszą znalezienie oraz usunięcie największych wycieków metanu w przemyśle naftowym i gazowym.
Niniejsze badanie pokazuje jednak wyraźnie, że dostępne obecnie narzędzia i technologie redukcji emisji metanu mogą znacząco przyczynić się do zachowania letniego lodu morskiego w Arktyce i spowolnienia tempa globalnego ocieplenia, jeśli zaczniemy je stosować już teraz.
Link do strony artykułu: https://wm3.wirtualnemedia.pl/centrum-prasowe/artykul/szybkie-dzialanie-w-zakresie-redukcji-emisji-metanu-moze-pomoc-ocalic-letnia-arktyczna-pokrywe-lodowa-i-zapobiec-negatywnym-skutkom-globalnego-ocieplenia